I.to cause to swell, to tumefy (poet.).
I. Lit.: “vis fera ventorum ... Extentam tumefecit humum,” Ov. M. 15, 303: “tumefactus pontus,” id. ib. 11, 518.—
II. Trop., to swell or puff up, to inflate with pride, etc.: “num me laetitiā tumefactum fallis inani?” Prop. 3, 6 (4, 5), 3: “ut nostris tumefacta superbiat Umbria libris,” id. 4 (5), 1, 63: “dum nimium vano tumefactus nomine gaudes,” Mart. 4, 11, 1.