Redundancy of expression, so marked a feature of Plautus' style, may be classed with these colloquialisms, for undoubtedly it reflects every-day speech. Like the repetition of the Antecedent is e.g.
- Pseud. 960 “hoc est sextum a porta proxumum angiportum; in id angiportum me devorti iusserat”,
- Rud. 1310 “ecquid meministi in vidulo qui periit quid ibi infuerit”,
- Bacch. 821 “tantist quantist fungus putidus”,
- Most. 527 “tu, ut occepisti, tantum quantum quis fuge”,
- Bacch. 767 “tam frictum ego illum reddam quam frictum est cicer”,
- Asin. 435 “neque eo esse servum in aedibus eri qui sit pluris quam illest”,
- Mil. 21 “peiuriorem hoc hominem si quis viderit, aut gloriarum pleniorem quam illĭc est”.
- “multi saepe” Mil. 885, etc.,
- “propere celeriter” Rud. 1323,
- “priusquam — prius” Pseud. 885,
- “postquam — post” Trin. 417,
- “una simul” Most. 1037 etc.,
- “universus totus” Trin. 171,
- omnis totus frag. 120,
- “hic hodie dies” Epid. 157 etc.,
- “ergo igitur” Trin. 756 etc.,
- “etiam quoque” Pseud. 122 etc.
- Rud. 896 “ne quid significem quidpiam mulierculis” (cf. Vid. 67, Mil. 431; and see IV. 3 below),
- Amph. 159 “nec quisquam sit quin me omnes esse dignum deputent”,
- Pers. 53 “veterem atque antiquum quaestum maiorum meum servo atque obtineo et magna cum cura colo”.
- Most. 1027 sq. “te velle uxorem aiebat tuo nato dare, ideo aedificare hic velle aiebat in tuis”,
- Rud. 561 sq. “nocte hac aiunt proxuma se iactatas atque eiectas hodie esse aiunt e mari”;